Jest może z 15 stopni, w Tokio poprzedniego dnia było 25. Jestem w lekkim szoku po ponad 30 godzinach spędzonych w samolotach albo na lotnisku. Szoku termicznego nie mam, ale czuję się rozbity i chce mi się spać, to powoduje, że pierwszego dnia pobytu na Nowej Zelandii nie robię właściwie niczego szczególnego, po prostu delektuję się ciepłem, wystawiam twarz do słońca, błąkam się po nabrzeżu Auckland, siadam w pierwszym napotkanym barze z tarasem i zamawiam lampkę nowozelandzkiego chardonnay, aby poczuć smak wyspy również na podniebieniu.
Samo Auckland niczym wyjątkowym się nie wyróżnia i przypomina szereg innych miast, takie trochę polaczenie Melbourne z sennym Hobart.
Archiwum
Tagi
- amore
- Anglia
- Argentyna
- Australia
- Austria
- Azerbejdżan
- Bahrajn
- Bali
- Brazylia
- Chile
- Chiny
- Chorwacja
- Ekwador
- emigracja
- Estonia
- Fidżi
- Filipiny
- Finlandia
- Francja
- GH
- Gruzja
- Hawaje
- Hiszpania
- Holandia
- Hongkong
- Indie
- Iran
- Irlandia
- Islandia
- Japonia
- Kanada
- Karaiby
- Katar
- Kazachstan
- Kolumbia
- Laos
- Liban
- Malezja
- Malta
- Maskareny
- Mauritius
- Mądrości
- Nepal
- Niemcy
- Nowa Zelandia
- Oman
- Palau
- Panama
- Peru
- podróże
- Polinezja
- praca
- RTW
- Rumunia
- Serbia
- Seszele
- Singapur
- St. Maarten
- studia
- Szwajcaria
- Szwecja
- Tahiti
- Tajlandia
- tanzania
- Turcja
- USA
- Warszawa
- Wietnam
- Wrocław
- Wyspy Cooka
- włochy
- Zanzibar
- ZEA
- związek
- Łotwa
Musisz się zalogować aby dodać komentarz.