Stare Miasto Tbilisi jest bardzo romantyczne, dobrze widać w tym miejscu dążenia Gruzji do lepszej przyszłości. Kręte uliczki wiodące do kamiennych kościołów i cienistych placów, ultranowoczesny Most Pokoju łączący brzegi rzeki. Kafejki, bazary sąsiadujące z modnymi klubami, sklepikami dywanowymi i hotelikami. Nad tym wszystkim góruje twierdza Narikala a z drugiej strony rzeki pałac prezydencki ze jajowatą szklaną kopułą.

Od czasów rewolucji róż Tbilisi przeszło długą drogę, wypierając postsowiecki rząd. Stare Tbilisi jest mocno obecne. Leżące w najwęższej części doliny nadal przypomina o euroazjatyckich wpływach z przeszłości – kręte alejki, domy z balkonami, zielone pałace i piękne kościoły. Niedaleko centrum czuje się atmosferę małego miasta – wąskie uliczki, sklepiki i poczucie wspólnoty. Na ulicach, przy stacjach metra, wciąż rozstawiają się stragany z owocami, warzywami, serem i orzechami. Każdego wieczoru wracamy pod wieżę zegarową, jeden z najbardziej charakterystycznych obiektów miasta, który wygląda na wiekowy, przypominający chaotycznie poskładaną z wielu części budowlę.

Śniadanie zjedliśmy bez pośpiechu, pierwszy dzień był tylko dla nas, bo nie zaplanowaliśmy sobie niczego prócz błogiego lenistwa i zapoznania się z miastem. Mieszkamy w centrum i praktycznie do większości atrakcji możemy dotrzeć pieszo, w swoim tempie, bez pośpiechu. M chodzi zachwycony, bo dopisuje nam pogoda, świeci słońce przez co miasto wydaje się jeszcze piękniejsze.

Znaleźliśmy już miejsce na kolację urodzinową i nie mogę się wprost doczekać kiedy tam pójdziemy.